Οι ψυχικές νόσοι είναι καταστάσεις υγείας που σχετίζονται με αλλαγές στη διάθεση, τη σκέψη ή τη συμπεριφορά (ή συνδυασμό αυτών). Οι ψυχικές νόσοι μπορεί να σχετίζονται με αίσθημα δυσφορίας ή/και προβλήματα στην καθημερινή λειτουργικότητα σε κοινωνικές, εργασιακές, οικογενειακές ή άλλες δραστηριότητες. Η αιτία τους εντοπίζεται σε ένα συνδυασμό βιολογικών αλλαγών, ψυχολογικών παραγόντων και των κοινωνικών-οικονομικών συνθηκών του ατόμου.
Όχι. Ο σκοπός της ψυχιατρικής εξέτασης είναι η ενδελεχής διερεύνηση των παραγόντων που συμβάλουν στις δυσκολίες που βιώνει το κάθε άτομο. Αφού γίνει αυτό ο ψυχίατρος προτείνει ένα θεραπευτικό πλάνο. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή ή όχι ανάλογα με τη διάγνωση, τη βαρύτητα της εκάστοτε διαταραχής και τις προτιμήσεις του ατόμου.
Στην πραγματικότητα η πλειοψηφία των ασθενών που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για ψυχιατρικά προβλήματα σταματούν να έχουν ανάγκη λήψης αγωγής στην πάροδο του χρόνου.
Ωστόσο, ορισμένοι ασθενείς χρειάζεται να λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή ακόμα και εφ’ όρου ζωής.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να θυμόμαστε ότι και διάφορες σωματικές παθήσεις απαιτούν μακροχρόνια λήψη φαρμακευτικής αγωγής, όπως για παράδειγμα η αρτηριακή υπέρταση και ο σακχαρώδης διαβήτης.
Οι ψυχίατροι συνταγογραφούν μία μεγάλη γκάμα φαρμακευτικών ουσιών. Η πλειοψηφία αυτών δεν προκαλούν εθισμό και μπορούν να διακοπούν εύκολα χωρίς ο ασθενής να αισθάνεται έντονη επιθυμία για την ουσία και χωρίς σημαντικά συμπτώματα απόσυρσης.
Η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη κατηγορία ουσιών που προκαλούν εθισμό είναι οι βενζοδιαζεπίνες, οι οποίες χρησιμοποιούνται για προβλήματα άγχους, διαταραχές του ύπνου, επιθετικότητα κ.α. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να χρησιμοποιούνται συνεχόμενα μέχρι τέσσερις εβδομάδες και στη συνέχεια να διακόπτονται σταδιακά.
Εδώ χρειάζεται να τονιστεί ότι και ιατροί άλλων ειδικοτήτων χορηγούν συχνά βενζοδιαζεπίνες, γι’ αυτό πάντα πρέπει να ρωτάμε τον ιατρό αν τα φάρμακα που χορηγεί μπορούν να προκαλέσουν εξάρτηση, όπως επίσης και οι ίδιοι οι ιατροί έχουν ευθύνη να ενημερώνουν για μία τέτοια πιθανότητα.
Ανάλογα με την αιτία της ψυχικής νόσου μπορεί να είναι ιάσιμες. Σε κάθε περίπτωση οι ψυχικές νόσοι μπορούν να αντιμετωπιστούν και να τις διαχειριστούμε μέσω της ψυχοθεραπείας και της φαρμακευτικής αγωγής. Ορισμένες ψυχικές νόσοι όπως η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια απαιτούν φαρμακευτική αγωγή, ενώ για άλλες όπως η κατάθλιψη και οι διαταραχές άγχους κάποιες φορές αρκεί μόνο η ψυχοθεραπεία.
Πάντα να θυμόμαστε:
Το σύμπτωμα του άγχους εντοπίζεται σε πολλές ψυχιατρικές διαταραχές. Οι διαταραχές άγχους είναι μία ομάδα διαταραχών στις οποίες το άγχος αποτελεί το πιο σοβαρό και κυρίαρχο σύμπτωμα.
